Donderdag 7 maart

Sabaḥu Al-khair!

Goeiemorgen vanuit Abu Dhabi! Eindelijk gaat het dan echt gebeuren. De sporters van Special Olympics Team NL zijn samen met hun coaches en de staf aangekomen voor de World Games.

“Hoe laat moeten we op Schiphol zijn?” Kwart over 4, want om half 5 mogen we inchecken. Maar dan ken je onze sporters nog niet…niets erger dan te laat komen…Dus om 3 uur kwamen de eerste appjes al, “Wij zijn er!” Met de trein, de auto of de feestbus, iedereen was er. En wat was het goed geregeld door Etihad Airways, Anko reizen en Schiphol. Overal hadden we de priority lane en kregen we alle hulp die nodig was om in te checken. Ook enkele sporters ontpopten zich tot ware grondstewards en -stewardessen. “Vind jij het moeilijk straks afscheid van je ouders te moeten nemen? Ja! En jij dan? Nee!” Groter konden sommige tegenstellingen niet zijn.

Voor het eerst vliegen

Op naar de Brain Box Bar voor een warm onthaal van de sponsoren, Special Olympics Nederland en heel veel familie en vrienden. Hier werd de ploeg officieel overgedragen aan Head of Delegations Marcel van Galen.

En toen was het echt tijd om afscheid te nemen. Door een lange erehaag van alle fans vertrok Team NL naar de security, begeleid door een cameraploeg van Schiphol TV. Ook de NOS, het ANP en diverse andere media waren erbij.

“Ik heb nog nooit gevlogen. Maar het is wel een fantastisch vliegtuig, helemaal nieuw en groot. Echt gaaf. Ook wel spannend. Maar ik wil wel naast het raam zitten. Ik moet de lichtjes zien als we opstijgen anders gaat het niet goed. Mogen wij naast elkaar zitten?” Lang niet alle sporters hebben eerder in een vliegtuig gezeten…

Ook bij de security verliep alles vlekkeloos. Op een verdacht puzzelboekje van tennister Tanja na; dus haar handbagage moest het ontgelden. In het vliegtuig zaten we met z’n allen bij elkaar, erg gezellig. De cabin crew heette ons speciaal welkom. En niet alleen Team NL maar ook het team van Suriname vertrok gelijk met ons naar Abu Dhabi. Voor vertrek kregen de sporters nog een mooie boodschap toegewenst van niemand minder dan Mark Rutte. De cameraploeg van Schiphol TV werd steeds enthousiaster. Reporter Sanne (van Schiphol TV) bleef maar door interviewen totdat ze het vliegtuig min of meer werd uitgezet.

Het Hilton in Dubai

De vliegreis was ronduit top: prima stoelen, een heerlijke maaltijd –hoe vaak krijg je nou chocolademousse in het vliegtuig- en een enorme keuze aan films, games, series, muziek om je tijdens de reis te vermaken. Atleten Bryan en Danny gingen van level naar level met Angry Birds, wat de nodige turbulentie op de stoelen erachter veroorzaakte. Rond half 12 waren de meesten in diepe of minder diepe rust. En een uurtje later was het al weer gedaan…

Op het vliegveld was het voor sommigen even wennen aan de Arabische kledij. “Wat heeft die man nou op z’n hoofd?” Ook hier kwamen we keurig door de douane en de security en daar stond Natascha, samen met de DAL’s en een aantal Nederlandse supporters het hele team op te wachten. In drie bussen vertrok Team NL naar Dubai. Onderweg werd de verbazing steeds groter, net als de gebouwen. “Ik heb al 11 moskeeën geteld. Maar misschien zijn er nog wel meer, ik heb niet naar links gekeken.”

Eén van die grote gebouwen bleek het onderkomen te zijn voor het hosttown progamma: het Hilton in Dubai. Ook hier opnieuw een ontzettend gastvrije ontvangst. En even een momentje rust voor sporters, coaches en staf. Daarna gaat het hosttown programma van start. Met ongetwijfeld nog veel meer hoogtepunten en verrassingen. Met recht nu al een hele goeie morgen!

Direct naar